🍺 Dieta Św Hildegardy Forum

Dieta św. Hildegardy to dieta oparta na orkiszu, owocach i warzywach. Dostarcza więc sporo witamin, składników mineralnych oraz błonnika, dzięki czemu przyczynia się do poprawy perystaltyki jelit i obniżenia poziomu cholesterolu. Poza tym dieta św. Hildegardy wzmacnia odporność oraz pozwala na pozbycie się toksyn, metali ciężkich i grzybów z organizmu. Święta Hildegarda proponowała także post leczniczy. Twierdziła, że nie jest on szkodliwy, a wręcz naturalny i potrzebny. Chodzi o to, by organizm miał szansę sięgnąć po energię nagromadzoną w "rezerwach". Sprawdź, na czym polega dieta i post św. Hildegardy. Zobacz film: "5 zasad dobrej diety. Jedz zdrowo, żyj zdrowo" spis treści 1. Kim była św. Hildegarda 2. Dieta św. Hildegardy Zasady ogólne Produkty wskazane Produkty przeciwwskazane 3. Post leczniczy św. Hildegardy 4. Efekty diety św. Hildegardy Wzmacnia odporność Oczyszcza organizm z toksyn Łagodzi objawy reumatyzmu rozwiń 1. Kim była św. Hildegarda Św. Hildegarda, znana także jako Sybilla znad Renu, urodziła się w 1098 roku w Galii. Gdy miała osiem lat została poświęcona kościołowi i trafiła pod opiekę przeoryszy konwentu benedyktynek. Wiele lat później sama uzyskała tytuł przeoryszy. Hildegarda z Bingen posiadała szeroką wiedzę z zakresu zielarstwa, które wykorzystywała do leczenia. W swoich książkach pisała o zasadach życiowych, które zapewniają człowiekowi równowagę, witalność, ale przede wszystkim – zdrowie. 2. Dieta św. Hildegardy Zasady ogólne Św. Hildegarda jest autorką sześciu zasad, których stosowanie pomaga w utrzymaniu zdrowia i sprawności – także psychicznej i duchowej. Pierwsza i najważniejsza brzmi "Właściwie jeść i pić". Dieta św. Hildegardy opiera się głównie na: orkiszu - powinien być on podstawą każdego głównego posiłku, czyli śniadania, obiadu i kolacji owocach warzywach Mięso i przetwory mleczne oraz mięso i produkty mięsne powinny być tylko dodatkiem. Należy je spożywać rzadziej i w ograniczonych ilościach. Posiłki należy spożywać regularnie, co 3-4 godziny. Powinno się także pić dużo płynów - ok. 2 litry dziennie. Produkty wskazane orkiszowe kasze, mąki, płatki kasztany jadalne koper włoski cieciorka chrzan migdały warzywa, takie jak: seler, buraki, marchew, pietruszka, cebula, dynia, czosnek, fasola owoce, takie jak: jabłka, czereśnie, wiśnie, pigwa, nieśplik japoński, dereń, jeżyny, porzeczki, daktyle, maliny, owoce cytrusowe, gruszki zioła, takie jak, pokrzywa, cząber, gałka muszkatołowa, kminek, kolendra, pieprz, krwawnik, lubczyk, macierzanka, melisa, mięta W ograniczonych ilościach należy jeść produkty, takie jak: ziemniaki papryka pomidory ogórki warzywa kapustne pieczarki Produkty przeciwwskazane por owoce, takie jak: brzoskwinia, truskawki, śliwki, borówki węgorz wieprzowina mięso z dzika kiełbasy majonez margaryna produkty konserwowe produkty wędzone artykuły z dodatkami tzw. polepszaczy smaku. Nie są one wskazane ponieważ, jak twierdziła św. Hildegarda, mogą prowadzić do osłabienia systemu immunologicznego, co może skutkować częstszymi infekcjami wirusowymi. 3. Post leczniczy św. Hildegardy Post św. Hildegardy jest ważnym elementem jej systemu leczniczego. Święta twierdziła, że nie jest on szkodliwy, a wręcz naturalny i potrzebny. Chodzi o to, by organizm miał szansę sięgnąć po energię nagromadzoną w "rezerwach". Podczas postu należy: rano pić herbatę z kopru włoskiego na obiad jeść zupę orkiszową na kolację pić herbatę z kopru Nie każdy może przekonać się o zdrowotnych właściwościach postu św. Hildegardy. Przeciwwskazaniami do jego stosowania są: nerwice choroby psychiczne ostre infekcje wyniszczenie organizmu spowodowane chorobą nowotworową gruźlica ogólny bardzo zły stan zdrowia 4. Efekty diety św. Hildegardy Wzmacnia odporność Witaminy zawarte w owocach i warzywach wzmacniają odporność i pozwalają uchronić organizm przed infekcjami. Jednak szczególną rolę w ochronie przed zarazkami przypisuje się orkiszowi i zawartej w nim substancji o nazwie rodanid, która ma właściwości antybiotyczne. Oczyszcza organizm z toksyn Jednym z efektów diety św. Hildegardy ma być oczyszczenie organizmu z toksyn, metali ciężkich i pleśni. Hildegarda z Bingen przygotowała nawet specjalną miksturę, która ma pomóc pozbyć się grzybów z jelit. To mus, którego bazą są gotowane gruszki. Sama Hildegarda mówiła o nim, że jest „bardziej wartościowy niż złoto”. Należy go jeść trzy razy dziennie przez miesiąc. Pierwszą łyżkę zalecała przed śniadaniem, następne dwie po obiedzie oraz trzy łyżki przed pójściem spać. Do przygotowania musu gruszkowego św. Hildegardy potrzebujemy: 1 kg gruszek 6 łyżek miodu odszumowanego 70 g ziół, takich jak cząber, korzeń galgantu, wszewłogi górskiej i korzeń lukrecji Owoce należy obrać i pozbawić gniazd. Następnie gotujemy je, aż do momentu, gdy staną się miękkie. Blendujemy je razem z miodem i ziołami i przekładamy do słoiczka. Zwolennicy oczyszczającej diety św. Hildegardy radzą wprowadzić taką kurację do diety na wiosnę lub jesienią. Łagodzi objawy reumatyzmu Zgodnie z wiedzą św. Hildegardy, do rozwoju reumatyzmu dochodzi wtedy, gdy zachwiana zostanie równowaga "czterech soków: krwi, wody, żółci i flegmy". Według św. Hildegardy przy reumatyzmie szczególną uwagę należy zwrócić na spożywanie mięsa. Jej zdaniem problemy reumatoidalne mogą wynikać z nadmiernego spożywania mięsa, ponieważ prowadzi ono do zakwaszenia organizmu. Dlatego osobom zmagającym się z reumatyzmem święta zalecała, chociażby tymczasowe, zrezygnowanie z jedzenia mięsa. Aby zmniejszyć ból pochodzenia reumatoidalnego św. Hildegarda radziła, by jeść tylko to, co nie powoduje zakwaszenia organizmu. Opracowany na podstawie wiedzy św. Hildegardy plan terapii reumatyzmu składa się z sześciu części: post leczniczy sanacja jelit przy pomocy musu z gruszki psychoterapia – pacjenci ćwiczą cierpliwość upust krwi – powinno się go wykonywać dwa razy do roku, można także stawiać bańki lub chodzić do sauny regeneracja – spożywanie dań orkiszowych, owoców i warzyw aktywność fizyczna – pływanie, gimnastyka, jazda na rowerze Święta Hildegarda była zielarką, dlatego przygotowała kilka przepisów ziołowych, które mogą zastosować osoby zmagające się z reumatyzmem: maść piołunowa św. Hildegardy – łagodzi bóle reumatoidalne, leczy zapalenie stawów i artrozę. Maść najlepiej wcierać gdy chore miejsce jest rozgrzane okłady z liści jesionu św. Hildegardy - do przygotowania potrzebujemy garść liści jesionu. Należy je gotować w pół litrze wody przez 5 minut. Po tym czasie odlewamy wodę, liście studzimy i kładziemy na chore miejsca żucie goździków św. Hildegardy - to kolejny naturalny sposób na pozbycie się opuchlizny spowodowanej reumatyzmem. Wystarczy żuć goździki przez 3-4 godziny dziennie, a obrzęk powinien się zmniejszyć. polecamy

Strona 1 z 1 [ Posty: 2 ] Autor Wiadomość Dołączył(a): Śr gru 15, 2021 13:41Posty: 1 Dieta Czytałam już sporo na temat diety św. Hildegardy i tak się zastanawiam na ile faktycznie taka dieta może poprawić pracę organizmu. Jeśli ewentualnie macie jakies doświadczenia z tym związane, możecie mi coś sensownego podpowiedzieć to dajcie znać jak to wygląda. Ewentualnie może będziecie w stanie podpowiedzieć jakiś sklep, gdzie produkty odpowiednie dla tej diety będzie można kupować? Śr gru 15, 2021 13:36 Jolantamaciag Dołączył(a): Śr mar 09, 2022 12:50Posty: 1 Re: Dieta Nie spamujemy reklamami. Reklamy można umieścić po skontaktowaniu sie z działem reklamy tego Śr mar 09, 2022 12:43 Wyświetl posty nie starsze niż: Sortuj wg Strona 1 z 1 [ Posty: 2 ] Nie możesz rozpoczynać nowych wątkówNie możesz odpowiadać w wątkachNie możesz edytować swoich postówNie możesz usuwać swoich postówNie możesz dodawać załączników

Zboża Pszenica Tylko w postaci mąki pełnoziarnistej i w potrawach pieczonych, w 100% dobra dla osób zdrowych i chorych, tzn. jedynie pod postacią chleba, ciasta i wypieków. Mąka z pszenicy oczyszczonej powoduje powstawanie śluzu w organizmie a więc nie powinna być używana. Żyto Tylko w chlebie, dla osób zdrowych, dodaje im sił. Osoby chore i o słabym żołądku mają trudności ze strawieniem żyta. Owies Dobry dla osób zdrowych i lekko chorych o dobrym krążeniu. Przydaje im pogody, jasnego umysłu, dobrego kolorytu skóry i zdrowego ciała. Nie nadaje się dla osób chorych i osób z zaburzeniami krążenia, z tego powodu nie wolno podawać chorym zupy owsianej. Jęczmień Nie nadaje się do spożywania, gdyż przysparza szkód zarówno zdrowym jak i chorym. Warzywa Koper włoski Dobry do spożywania bez ograniczeń. Ciecierzyca pospolita Dobra do spożywania zarówno dla zdrowych jak i chorych. Dynia Dobra do spożywania zarówno dla zdrowych jak i chorych. Seler Przysparza dobrych soków, lecz jedynie gotowany. Osoby depresyjne powinny go unikać. Fasola Chodzi tu wyłącznie o nasiona fasoli a nie strąki. Całe nasiona fasoli są dobre dla ludzi zdrowych i silnych, mąka fasolowa jest jednakże łatwiej strawna. Cebula Tylko gotowana jest dobra. Osoby z chorobą żołądka powinny jej unikać, bez względu na sposób jej przyrządzania. Sałata ogrodowa Jest zdrowa tylko wtedy, gdy przed spożyciem długo leży w bejcy (maceracie) z koperkiem, octem i czosnkiem. Pokrzywa Gotowane młode łodygi (jako szpinak pokrzywowy) oczyszczają żołądek ze śluzu. Chrzan Dobry dla osób silnych i tłustych, gdy jest jadany po przechowaniu go od momentu zbioru przez dni w wilgotnej ziemi. Szkodliwy dla osób chorych i chudych. Pasternak Odświeża człowieka, napełnia brzuch, ani nie szkodzi ani nie jest pożyteczny. Czerwone buraki „Burak leży ciężarem na żołądku, można go jednak łatwo strawić. Buraki gotowane są lepsze niż surowe, gdyż wówczas nie dostarczają złych soków. Czerwone buraki należy jadać, by usunąć wrzody (guzy), które utworzyły soki ustrojowe. Chorzy na płuca powinny unikać buraków, gdyż wyczerpują one płuca.” Owoce Kasztany jadalne Dobre są na słabość w człowieku. Czy to surowe, czy gotowane bądź pieczone są lekiem i dobrym pożywieniem dla młodego i starego. Jabłka Dla zdrowych są dobre zarówno zjadane na surowo, jak i pieczone czy gotowane. Dla osób chorych wskazane są gotowane i pieczone; surowe można jadać jedynie wtedy, gdy mają pomarszczoną skórkę. Pigwa Surowa, gotowana czy suszona jest dobra zarówno dla zdrowych jak i chorych, gdyż usuwa trujące substancje z organizmu Gruszki Tylko ugotowane są zdrowe. Ugotowane gruszki wyjęte z wody wspomagają trawienie i są dobrym środkiem odtruwającym. Jadane na surowo obciążają płuca. Nieszpułka jadalna Dobra dla zdrowych i chorych, gdyż oczyszcza krew. Dereń Owoce derenia są dobre dla zdrowych i chorych, bowiem oczyszczają żołądek i jelita. Wiśnie Nieszkodliwe dla osób zdrowych. Chorzy nie powinni jadać zbyt wiele wiśni, gdyż mogą wywołać u nich dolegliwości (bóle żołądka, mdłości). By ich uniknąć, należy po zjedzeniu większej ilości wiśni wypić duży łyk wina. Jeżyny Nie szkodzą ani zdrowym ani chorym, są lekkostrawne. Daktyle Zjadane w umiarze dodają człowiekowi sił. Jadane w zbyt wielkiej ilości obciążają i tłumią oddech. Porzeczki Powinny być używane tylko w połączeniu z innymi owocami (np. jako marmolada malinowo-porzeczkowa) Maliny Owoce malin nie są wspominane przez Hildegardę. Jednakże mając na względzie korzystne właściwości rośliny można wnioskować, iż również owoc tej krzewinki nie jest szkodliwy dla człowieka. Cytryna „Gdy jednak owoce tego drzewa są jadane, to tłumią one soki gorączkowe w człowieku.” Używać do zakwaszania sałaty i przygotowania lemoniady cytrynowej dla ugaszenia pragnienia. Mięso, drób i produkty zwierzęce Koźlina Mięso zdrowe zarówno dla zdrowych jak i chorych; leczy chore trzewia i wzmacnia żołądek. Baranina Dobra dla zdrowych i chorych. Wątroba owcza oczyszcza żołądek. Płuca owcze łagodzą kaszel i astmę. Sarnina Mięso dobre dla zdrowych i chorych. Wątroba sarnia usuwa dolegliwości wywołane przez „vicht” (proces przednowotworowy). Jelenina Mięso dobre dla zdrowych i chorych. Wątroba jelenia leczy gościec i oczyszcza żołądek. Wołowina Korzystna jedynie dla osób zdrowych z dobrym krążeniem. Dzika gęsina Mięso dobre dla zdrowych i chorych. Drób Dobra dla zdrowych, dla chorych jedynie ugotowana wraz z innym mięsem. Pieczone mięso kurze jest absolutnie niewskazane dla osób chorych. Jajka „Wszystkie jaja ptaków, które stale latają i potrafią mocno latać, nie powinny być jadane. Natomiast jaja kur domowych mogą być jadane w ograniczonych ilościach.” Należy również zrezygnować z jadania jaj kaczych i gęsich. Masło „Działanie lecznicze masła krowiego jest lepsze niż masła owczego i koziego. Człowiek mający duszności lub kaszlący bądź wychudły, powinien jadać masło, gdyż go uleczy od wewnątrz i odświeży. Oznacza to, że masło korzystne jest dla chorych (na płuca) i wychudzonych. A i dla zdrowego człowieka czy człowieka tłustego masło jest dobre i zdrowe. Jednakże ludzie tłuści winni jadać go umiarkowanie (we właściwej ilości), by nie powiększyć swego niezdrowo tłustego ciała.” (Margaryna nie jest wspominana przez Hildegardę – bo jakże by inaczej mogło być – nie jest używana w kuchni Hildegardy) Przyprawy, zioła Bazylia Nie opisana jako przyprawa. Bylica pospolita Gotowana w potrawa warzywnych i mięsnych leczy chory żołądek i chore trzewia. Bertram Bez względu w jakiej postaci jest jedzony, na sucho czy w potrawie, jest korzystny i dobry. Często jedzony, wypędza chorobę i zapobiega wszelakim schorzeniom. U osób zdrowych hamuje procesy gnilne w jelitach i poprawia krew, wpływa korzystnie na umysł, przywraca osłabionym siły, zapewnia dobre trawienie, zmniejsza ilość śluzu w głowie i leczy zapalenie opłucnej. Cząber ogrodowy Jadany w postaci surowej wzmacnia osoby o słabym sercu i żołądku, smutnych rozwesela, leczy i rozjaśnia oczy. Czosnek Należy go jadać na surowo, gdyż ugotowany działa niczym zepsute wino. Jadać go należy w ilościach umiarkowanych, by nie rozgrzać nadmiernie krwi Galgant „A kto ma bóle serca i u kogo serce słabe, ten zaraz powinien zjeść wystarczającą ilość galgantu”. Można go dodawać do potraw mięsnych a także do przyprawiania kiełbas, ma ostry smak. Zapobiega zmęczeniu. Gałka muszkatołowa Otwiera serce, oczyszcza zmysły i rozjaśnia umysł. Goryczka żółta „Kto ma bóle serca, jakby mu serce wisiało na powróźle, ten winien jadać proszek z goryczki dodany do zup, a wzmocni to jego serce.” Dwie do trzech szczypt proszku z goryczki dodać do talerza zupy z kaszy orkiszowej. Goździki przyprawowe U Hildegardy polecane są jako lek przy szumach w uszach, bólach głowy, obrzękach, gośćcu i czkawce. Należy jadać je codziennie często (2-3x dziennie żuć 2-5 goździków). Hyzop lekarski Gotowany i sproszkowany jest pożyteczniejszy niż surowy. Usuwa niezdrową pianę z soków i dodaje smaku wszystkim potrawom. Hyzop oczyszcza wątrobę i płuca. Oddala smutek. Imbir Kto fizycznie wyczerpany i bliski śmierci, ten powinien do zupy jako swojego pierwszego posiłku dodać sproszkowany imbir a czasami jadać chleb nim posypany, a stan się poprawi. Z chwilą gdy chory poczuje się lepiej, powinien przerwać używanie imbiru, by nie wyrządził szkód zdrowiu. Imbir sprawia, że osoby zdrowe i tłuste stają się głupkowate, leniwe i żarłoczne. (Imbir to „wieprzowina wśród przypraw”) Kmin rzymski Jest środkiem odczulającym na zwierzęce substancje białkowe, które mogą wywołać alergie. Kminek zwyczajny „Dla człowieka z dusznościami dobrze jest, korzystnie i zdrowo jadać kminek. Również dobry jest dla zdrowych, gdyż korzystnie wpływa na umysł, a temu, kto jest zbytnio gorący, przydaje delikatnego ciepła (uderzenia gorąca?). Dla innych chorych i ludzi z bólami serca kminek jest szkodliwy.” Koper ogrodowy Ugotowany leczy gościec, jadany na surowo nie ma działania leczniczego i powoduje, że człowiek jest smutny. Koper włoski Bez względu w jakiej postaci zjadany, sprawia iż człowiek jest pogodny; dostarcza przyjemnego ciepła, powoduje łagodne pocenie, nadaje piękny koloryt skórze twarzy i wpływa korzystnie na trawienie. Lubczyk ogrodowy Niewiele szkodzi człowiekowi, o ile używany jest z dodatkiem innych przypraw. Macierzanka „Jeśli ktoś ma chorą skórę, która wygląda jak podrapana, niech jak najczęściej przyprawia potrawy mięsne i warzywne sproszkowaną macierzanką, wówczas jego organizm całkowicie się wyleczy i oczyści”. Mięta kędzierzawa Surowa lub gotowana we wszystkich potrawach łagodzi zadyszkę, która ma swe źródło w nadmiernym jedzeniu i piciu. Mięta nadwodna Jadana na surowo czy dodawana do potraw łagodzi duszności wywołane nadmiarem jedzenia czy picia. Ocet winny Ocet pochodzi z wina i nadaje się do wszystkich potraw. Jeśli jest dodawany w takiej ilości, że nie odbiera potrawom smaku, tylko jest słabo wyczuwalny, wówczas usuwa nieczystości z człowieka i zmniejsza w nim ilość soków, a potrawa taka jest lekkostrawna. Jeśli jest go za dużo tak, że jego smak tłumi pozostałe, wówczas potrawa szkodzi człowiekowi, ponieważ organizm z trudem ją trawi. Oregano Nie stosowany jako środek leczniczy przez Hildegardę, gdyż przyczynia się do chorób. Pieprz kubeba „Kto jada owoce pieprzu szypułkowego, ten wzmacnia swoje żądze, ale owoce te również przydają pogody duchowi, oczyszczają i rozjaśniają umysł i rozum.” Sól Jeśli człowiek jada potrawy bez soli, staje się wewnętrznie obojętny, jeśli zaś z umiarem przyprawia solą, leczy go ona i wzmacnia. Jeśli ktoś jada zbyt słone potrawy, staje się wewnętrznie wypalony i taka potrawa mu szkodzi. Sól osiada bowiem na płucach jak piasek i sprawia, że parują. Szałwia Surowa i gotowana oczyszcza organizm ze szkodliwych soków. Liście szałwii, spożywanie na chlebie, w całości albo sproszkowanie, zmniejszają ilość szkodliwych soków. Szczypiorek Spożywany na surowo nie szkodzi osobie zdrowej. Chorzy powinni go gotować, aby choroba się nie zaostrzała. Ryby Sum Dobry dla zdrowych i chorych. Wątroba suma oczyszcza żołądek. Szczupak Dobry dla zdrowych i chorych. Wątroba szczupaka ułatwia trawienie. Kiełb, płotka, jelec pospolity, okoń Dla zdrowych i chorych korzystne do jedzenia Środki słodzące Cukier W codziennej leczniczej kuchni Hildegardy cukier nie został usunięty, jak dowiadujemy się z kilku wskazówek dotyczących odżywiania. Zajmuje swoje miejsce diecie i używany jest również jako produkt leczniczy. Do słodzenia preferujemy stosowanie cukru nieprzetworzonego przemysłowo. Na co dzień można również używać cukier buraczany, jednakże – jak zawsze – we „właściwych ilościach”. By prawidłowo dawkować cukier, należy kierować się wskazówką Hildegardy odnośnie stosowania przypraw, soli i octu: „Tylko tyle, by jego smak nie dominował a smak słodkości pozostał”. Jako środek leczniczy lub leczniczy dodatek stosujemy wyłącznie cukier trzcinowy. Miód „I ten, kto jest tłusty i otyły, ten jedząc często miód, przysparza w sobie zgniliznę (procesy gnilne). Kto jednak jest chudy i wysuszony a go (miód) gotuje, temu on (miód) szkodzi.” A więc, miód jest szkodliwy zarówno dla osób otyłych jak i chudych, jeśli jest gotowany (podgrzany, jako środek słodzący do potraw gotowanych i pieczonych). Dla osób „normalnych”, ani za grubych ani za chudych, nie ma żadnych ograniczeń w spożywaniu miodu. Miód nie powinien być używany do codziennego słodzenia, lecz traktowany jak kosztowność, z którą należy obchodzić się z ostrożnością. Nie do pomyślenia jest usunięcie miodu spośród leczniczych produktów Hildegardy. Napoje Piwo orkiszowe Piwo tuczy i nadaje twarzy ładną barwę dzięki zdrowemu sokowi pochodzącemu ze zboża. Wino Wino leczy i rozwesela swoim zdrowym ciepłem i wielką siłą…Człowiek, który chce się napić dobrego wina, powinien je zmieszać z wodą, aby osłabić jego siłę i ciepło i aby stało się łagodniejsze lub dodać kawałek chleba orkiszowego. Soki owocowe i warzywne Rozcieńczone wodą lub herbatą koprową. Herbatki ziołowe, Kawa orkiszowa Herbatki ziołowe, Kawa orkiszowa Wody „Latem, kiedy człowiek wewnętrznie jest bardzo ciepły, a przy tym fizycznie zdrowy, powinien z umiarkowaniem pić letnia wodę i zaraz potem dużo spacerować, aby mu się zrobiło ciepło . Jest to korzystniejsze dla jego organizmu, niż gdyby pił wino. Ale jeśli jest słaby na ciele, niech pije latem rozcieńczone wino albo piwo, ponieważ to go bardziej pokrzepi (z powrotem postawi na nogi), niż gdyby pił wodę (czystą). Mleko Krowie, kozie i owcze, działa bardziej leczniczo zimą niż latem. W okresie picia mleka zimowego zaleca się „odtruwanie”: osoby zdrowe niech ususzą korzenie pokrzywy i dodają do mleka. Osoby chore zaś niech zagotują mleko i dodadzą suszonych liści pokrzywy.

Nieustannie poszukujesz nowych diet, które pomogłyby podreperować zdrowie, wysmuklić sylwetkę i zyskać lepsze samopoczucie? Żadna z nich nie spełnia tych oczekiwań? Skończ z ciągłym gonieniem za wymyślnymi nowościami w dziedzinie żywienia. Wypróbuj dietę, której skuteczność znana jest od blisko 900 lat! Została opracowana przez średniowieczną mniszkę, św. Hildegardę z Bingen, która twierdziła, że jedzenie naprawdę może leczyć. Przedstawiamy kilka podstawowych zasad hildegardowej diety, które warto znać. Dlaczego warto zaufać średniowiecznej mniszce? Św. Hildegarda była nieprzeciętną osobą. Jej wszechstronne zainteresowania zaowocowały powstaniem wielu dzieł, w tym również tych z zakresu medycyny i przyrodoznawstwa. Hildegarda uważnie obserwowała otaczający ją świat, dzięki czemu poznała właściwości wielu roślin i produktów spożywczych. To pozwoliło jej opracować zasady diety, która oczyszcza ciało z toksyn, reguluje pracę organizmu i przyczynia się do poprawy zdrowia oraz samopoczucia. Wskazówki mniszki odmieniły życie wielu osób, a potwierdzeniem zasług św. Hildegardy było nadanie jej tytułu Doktora Kościoła, które miało miejsce w 2012 r. Jeśli chcesz zdobyć więcej informacji na temat dokonań św. Hildegardy z zakresu żywienia i medycyny, znajdziesz je na tej stronie: Orkisz jest dobry na wszystko Podstawowym składnikiem diety św. Hildegardy jest orkisz. Święta wielokrotnie wspominała o jego prozdrowotnych właściwościach, które zresztą zostały w dużej mierze potwierdzone przez współczesną naukę. Hildegarda podkreślała, że orkisz to zboże odżywcze, a zarazem łagodne. Wzmacnia organizm i poprawia nastrój. Miała rację. Orkisz zawiera bowiem duże ilości białka, dzięki czemu zaspakaja głód na długo. Ponadto znajdują się w nim aminokwasy regulujące poziom hormonów odpowiadających za dobre samopoczucie. Zboże to stanowi także źródło cennych witamin i mikro- oraz makroelementów, które maja pozytywny wpływ na układ immunologiczny. Co istotne, składniki zawarte w orkiszu są w błyskawicznym tempie przyswajane przez nasz organizm. Święta zalecała spożywanie orkiszu w każdej postaci. Można sięgnąć chociażby po chleb orkiszowy, przyrządzić placki z mąki orkiszowej albo ugotować orkiszową owsiankę. W Internecie dostępnych jest wiele przepisów na dania z wykorzystaniem orkiszu. Należy jednak pamiętać, że obecnie orkisz bywa często mieszany z pszenicą. Najlepiej więc sięgać po stare odmiany np.: Oberkulmer, Frankenkorn czy Altgold. Koper i kasztany jadalne, czyli cudowne produkty Oprócz orkiszu Hildegarda wymieniła jeszcze dwa produkty, które jej zdaniem mają najlepszy wpływ na zdrowie: koper i kasztany jadalne. Kasztany jadalne są mało popularne w naszym kraju, a szkoda, bo mogą w znacznym stopniu przyczynić się do wzmocnienia organizmu. Zawarte w nich składniki usprawniają pracę mózgu, łagodzą bole brzucha, a ponadto wspomagają funkcjonowanie wątroby i śledziony. Można przyrządzić z nich wiele pysznych dań np. chleb, ciasto czy placuszki. Z kolei koper włoski spożywany w każdej postaci poprawia trawienie, rozgrzewa organizm i dobrze wpływa na cerę. Galgant i bertram, czyli jak zwalczać wirusy W diecie świętej mniszki z Bingen niezwykle ważne są również przyprawy, a zwłaszcza dwie: galgant i bertram. Pierwsza z nich wzmacnia organizm, poprawia pracę układu trawiennego, reguluje krążenie i wspomaga pracę serca, a ze względu na działanie przeciwzapalne przyczynia się do zwalczania różnego rodzaju infekcji. Natomiast bertram bardzo dobrze radzi sobie z przeziębieniami i wzmacnia układ odpornościowy. Spożywany regularnie przyczynia się również do poprawy nastroju i ułatwia przyswajanie składników odżywczych. Czego unikać? Święta Hildegarda pisała nie tylko o tym, co warto jeść, ale również o tym, czego należy unikać. Na liście szkodliwych produktów znalazły się chociażby truskawki, które zdaniem mniszki wywołują stany zapalne. Spożywanie brzoskwiń prowadzi z kolei do zaburzeń metabolicznych, a śliwki mogą wywoływać kolki i nadmiarową produkcję kwasów. Hildegarda zalecała także wykreślenie z jadłospisu: pora, węgorza, surowych gruszek, soczewicy i wieprzowiny. Dieta św. Hildegardy staje się coraz bardziej popularna. I nic dziwnego, ponieważ jest prosta, zdrowa i skuteczna. Warto więc skorzystać ze wskazówek mniszki i zmodyfikować swój codzienny jadłospis. Dzięki temu wzmocnisz organizm, pokonasz wirusy i zadbasz o urodę. tekst zlecony

Marek Mendyk: Biskup, który dąży do harmonii i stosuje dietę św. Hildegardy [rozmowa] Orkisz, „ciasteczka radości”, napój pietruszkowy, rzęsa wodna, piołun…. „Skoro Pan Bóg nam dał rośliny, dlaczego z nich nie skorzystać? To nie jest tylko kwestia odżywiania się, ale też szukania dróg prowadzących do Boga” – mówi

TABLETKI Z BERTRAMEM. Bertram wspomaga prawidłowy przebieg procesów trawienia oraz profil glikemiczny. 89,90 zł. ( 1 kg = 1 284,29 zł ) - +. Do koszyka. BERTRAM MIELONY BIO 50g w kategorii Zioła św. Hildegardy / PRZYPRAWY ŚW. HILDEGARDY.

dieta św hildegardy forum